Eğitimde Geçirilen Saatler Fazla Çalışma Sayılır Mı?
“En imkansız zannettiğimiz şey hayatta başımıza gelendir.”
PITIGRILLI
Eğitimde Geçirilen Saatler Fazla Çalışma Sayılır Mı?
İşçileriniz bir hafta içerisinde 45 saatten fazla çalışırlar ise kendilerine fazla çalışma ücretinin ödenmesi gerekir. Peki 45 saati aşan süreler içinde işçilerinize eğitim verildiğinde fazla çalışma ücreti ödemeniz gerekir mi?
- Şirketiniz ile işçileriniz arasında yapılan iş sözleşmesinde “eğitimde geçen süreler fazla çalışma olup karşılığında fazla çalışma ücreti ödenir” benzeri bir madde varsa sözleşme gereği fazla çalışma ücreti ödenmesi gerekir.
Eğer sözleşmeye bu şekilde bir madde yoksa mesleki eğitim için haftalık çalışma süresinin dışında verilen eğitimler fazla çalışmadan sayılmazlar. Zira; mesleki eğitimlerde işçinin mesleki yeteneğini geliştirilir ve işçi lehine sonuçlar elde edilir.
- Bu eğitimler iş sağlığı ve güvenliği için verilir ise ilgili yönetmelik gereği çalışma süresinden sayılacaktır.
Bu sebeple, iş sağlığı ve güvenliği eğitimleri mesai saatleri dışında verildiğinde işçiye fazla çalışma ücreti ödenmesi gerekir.
“Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2004/4-249 Esas ve 2004/247 Karar”
Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır, ona iadesi gerekir. Ancak, ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile ziynet eşyalarının bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığının davalı yanca kanıtlanması halinde koca ziynet eşyalarını iadeden kurtulur. Davada, davacıya ait olduğu anlaşılan dava konusu altınların evliliğin devamı sırasında davalı tarafından bozdurularak ev ihtiyacı için harcandığı davalı yanca kabul edilmiştir, davalı, kadının kendi rızası ile ziynet eşyalarını verdiğini kanıtlayamadığından dava konusu ziynet eşyalarını davacıya iade ile mükelleftir. Mahkemece bu yön üzerinde durulmadan ziynet eşyalarına ilişkin talebin tümden reddedilmiş olması isabetsizdir.
“Atı Alan Üsküdar’ı Geçti”
Bolu dağlarında yaşayan Köroğlu efsanesini duymayanımız yoktur. Bir sabah Köroğlu kalktığında atını bağladığı yerde bulamamış. Düşünsenize; Köroğlu gibi biri için attan mühim ne olabilir ki ?
Önce bütün Bolu’nun, sonra da civar illerin altını üstüne getirmiş Köroğlu ama atını bir türlü bulamamış. Tesadüfen İstanbul’un Avrupa yakasındaki bir at pazarını gezerken atına rastlamış. At da onu tanımış tabii ki. Köroğlu bindiği gibi yıldırım hızıyla uzaklaşmaya başlamış pazardan, satıcıda tabi peşinden. Kıyıya ulaştığında hemen bir tekne bulup atıyla beraber Üsküdar’a doğru yoluna devam etmiş Köroğlu. Satıcı beyimiz kıyıya vardığında Köroğlu çoktan Üsküdar’a varmış. Durumu gören biri de o ünlü sözü patlatmış: “Boşuna uğraşma beyim, atı alan Üsküdar’ı geçti.
